بررسی اثر نوسانات ارزی بر الگوی صادراتی ایران (رهیافت غیر خطی، مارکف-سویچینگ)

اثر نوسانات نرخ ارز بر اقتصاد همواره از بزرگ­ترین­ دغدغه­هایی است که بعد از معرفی سیستم نرخ ارز شناور به­وجود آمد. این نوسانات منجر به بالا رفتن نااطمینانی نسبت به نرخ ارز و در نتیجه ایجاد اختلال در جریان تجارت می­شود. نوسانات نـرخ ارز باعث افـزایش ریسک سرمایه­گذاری در اقتصاد شده که این نااطمینانی منجر به خروج نهادهای ریسک­گریز می­شود و همواره ثبات و آرامش سایر بخش­های اقتصادی را نیز تحت­الشعاع خود قرار می­دهد. از این جهت بررسی آثار این نوسانات بر بخش تجارت همواره مورد توجه کارشناسان اقتصادی بوده است. از آن­جایی­که در بسیاری از مطالعات اثر نوسانات نرخ ارز را بر کل صادرات در ایران مورد بررسی قرار داده شده است، الزاماً آثار این نوسانات بر بخش­های صادراتی خاص مشخص نمی­شود از این جهت هدف این مطالعه بررسی اثر نوسان نرخ ارز بر صادرات بخش­های مختلف در ایران طی دوره­ی زمانی 1390:2-1380:1 و با استفاده از رهیافت غیرخطی مارکف-سؤیچینگ می­باشد که تغییرات رخ داده در الگوی صادراتی و سهم بخش­های مختلف از کل صادرات را به­خوبی شناسایی می­کند. نتایج حاکی از اثر متفاوت شوک­های ارزی بر صادرات بخش­های مختلف است که نشان می­دهد در طول دوره­ی بحران مالی صادرات 5 بخش مورد بررسی از افزایش قابل­توجهی برخوردار بوده است. با این­حال کم­توجهی سیاست­گذاران به صادرات غیرصنعتی، روند صادرات این بخش­ها را آسیب­پذیرتر و پرنوسان­تر کرده است.